Μεταστατικός καρκίνος του ήπατος

(από παχύ έντερο)

Επιδημιολογια

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι η πιο συχνή αιτία κακοήθειας του γαστρεντερικού συστήματος και η 2η πιο συχνή αιτία θανάτου στην δυτική κοινωνία. Το ήπαρ αποτελεί το πρώτο σημείο μετάστασης του καρκίνου του παχέος εντέρου και μπορεί να είναι το μοναδικό σε ποσοστό 30-40% σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο. Την στιγμή της διάγνωσης ηπατικές μεταστάσεις συνυπάρχουν στο 20-25%.

Επιπλέον, το 40-50% των ασθενών θα αναπτύξει μετάχρονες (μετά την εμφάνιση στο παχύ έντερο) ηπατικές μεταστάσεις. Αυτές συνήθως εμφανίζονται στα πρώτα 3 χρόνια της παρακολούθησης (follow up), μετά από επιτυχημένη εξαίρεση της πρωτοπαθούς εστίας. Χωρίς θεραπεία η μέση επιβίωση από μεταστάσεις παχέος εντέρου είναι μόλις 6-8 μήνες.

Συμπτωματολογια

Μπορεί να είναι δύσκολο να αναγνωριστούν τα συμπτώματα και τα σημάδια ότι ο καρκίνος έχει εξαπλωθεί στο συκώτι. Πολλοί άνθρωποι δεν παρατηρούν τίποτα ασυνήθιστο που να δείχνει ότι έχουν αναπτύξει ηπατικές μεταστάσεις. Κάποιοι λένε ότι αισθάνονται κάποια κοιλιακή ενόχληση ή πόνο. Αν και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να μην παρουσιάσουν κανένα σύμπτωμα όταν ήδη έχει εξαπλωθεί η νόσος, οι υπόλοιποι θα αναπτύξουν μια σειρά από συμπτώματα που είχαν και στον καρκίνο του παχέος εντέρου. Μεταξύ αυτών είναι ο πυρετός, ένα συνολικό αίσθημα αδυναμίας και κακής υγείας, απώλεια της όρεξης, απώλεια βάρους, κούραση, φούσκωμα, φαγούρα, πρήξιμο των ποδιών (οίδημα) και κιτρίνισμα του δέρματος ή του λευκού των ματιών (ίκτερος).

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η εκτίμηση της ηπατικής μετάστασης γίνεται:

Εξετάσεις αίματος

με αιματολογικές εξετάσεις, βιοχημικές εξετάσεις και καρκινικοί δείκτες

Υπερηχογράφημα ήπατος

Τριφασική Αξονική τομογραφία (CT)

κοιλίας ήπατος

Μαγνητική τομογραφία (MRI) ήπατος

Βιοψία

Σε ορισμένες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη η διενέργεια βιοψίας από τις βλάβες του ήπατος, για επιβεβαίωση της διάγνωσης. Όταν η βιοψία δεν είναι εφικτή, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθεί η διαγνωστική λαπαροσκόπηση που μερικές φορές εξαλείφει την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης.

ΡΕΤ scan

σε συνδυασμό με τις αξονικές τομογραφίες για να εξακριβωθεί η ακριβή θέση της ηπατικής μετάστασης και να εκτιμηθεί πόσο έχει μεγαλώσει ο καρκίνος.

Θεραπεια

Η χειρουργική είναι η μοναδική δυνητικά θεραπεία. Ηπατεκτομή με/ή χωρίς σύγχρονη εντερεκτομή είναι η θεραπεία εκλογής. Η παγκόσμια 5ετης επιβίωση σε χειρουργικούς ασθενείς είναι της τάξης του 35-60% ενώ μόνο με χημειοθεραπεία η μέση επιβίωση είναι 30 μήνες. Η χειρουργική θεραπεία δεν έχει αποτέλεσμα αν οι εκτομές δεν είναι ριζικές (R0). Η παρουσία εξωηπατικών μεταστάσεων δεν είναι επίσημη αντένδειξη χειρουργικής εκτομής εφόσον όλες οι μεταστατικές εστίες είναι εξαιρέσιμες. Στις περιπτώσεις που το ηπατικό παρέγχυμα που θα μείνει μετά την ηπατεκτομή δεν επαρκεί, υπάρχουν τεχνικές αύξησης του όγκου του.
Αυτές είναι:

Εμβολισμός πυλαίας φλέβας ή και ηπατικής φλέβας

Ηπατεκτομή σε δύο χρόνους

Ηπατεκτομή ALPSS

(associating liνer partition and portal νein ligation for staged hepatectomy)

info@ntinas-surgery.gr

2310 906 940

Μητροπόλεως 111, Θεσσαλονίκη