Ηπατοκυτταρικό καρκινωμα

Επιδημιολογια

Ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του ήπατος είναι το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC). Το HCC είναι πιο συχνό στους άνδρες και η συχνότητά του αυξάνεται με την ηλικία. Το HCC είναι ένας από τους πιο διαδεδομένους καρκίνους παγκοσμίως.
Σε αντίθεση με τα μειωμένα ποσοστά θνησιμότητας που παρατηρούνται για όλους τους άλλους κοινούς καρκίνους όπως ο καρκίνος του μαστού, του πνεύμονα και του προστάτη, τα ποσοστά θνητότητας για το HCC συνεχίζουν να αυξάνονται κατά 2 με 3% ετησίως.

Αυτό γίνεται επειδή το HCC διαγιγνώσκεται συχνά αργά και δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία για ένα προηγμένο HCC. Ο καρκίνος του ήπατος είναι ένας καρκίνος που σχηματίζεται στα κύτταρα του ήπατος και η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο στους άνδρες και η πρώιμη κατάσταση, η χειρουργική εκτομή προσφέρει ευνοϊκή πρόγνωση, με 5ετή ποσοστά επιβίωσης άνω του 70%. Ο υψηλότερος αριθμός περιστατικών καρκίνου του ήπατος έχουν αναφερθεί στην Ανατολική Ασία. Ο χαμηλότερος αριθμός περιστατικών στη Νότια Κεντρική Ασία.

Συμπτωματολογια

Η δυσκολία με την διάγνωση του HCC είναι πως στα αρχικά στάδια δεν προκαλεί κάποιο σύμπτωμα. Ωστόσο, εάν κάποιος εμφανίζει τα παρακάτω συμπτώματα καλό θα ήταν να συμβουλευτεί το γιατρό του.

Αυτά είναι:

1

Απώλεια βάρους

2

Ίκτερος

3

Απώλεια όρεξης

4

Πρησμένη κοιλιά

5

Μάζα στη δεξιά πλευρά της κοιλίας

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η έγκαιρη διάγνωση του HCC είναι πραγματικά μια μεγάλη πρόκληση.
Τα τελευταία χρόνια, η πρώιμη διάγνωση του HCC βασίστηκε στην επιτήρηση με υπερηχογράφημα (ΗΠΑ) και στις ορολογικές αξιολογήσεις της άλφα-εμβρυοπρωτεΤνης (α-FΡ). Ωστόσο, η ειδικότητα και η ευαισθησία του US/a-FP δεν είναι αρκετά ικανοποιητική.

Η διάγνωση του HCC βασίζεται στα εξής:

Κλινική εξέταση

Εξετάσεις αίματος

Αξονική τομογραφία (CT)

Μαγνητική τομογραφία (MRI)

Υπερηχογράφημα

Βιοψία

Τι προκαλει το HCC ;
Διάφοροι είναι οι παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης HCC. Ένας από αυτούς είναι η μακροχρόνια λοίμωξη με ηπατίτιδες (HBV ή HCV), ο διαβήτης, καθώς και ο τρόπος ζωής (κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ), αλλά και η παχυσαρκία., που οδηγούν στην κίρρωση του ήπατος.
ΤΥποι ηπατοκυτταρικου καρκινωματος

Ο καρκίνος του ήπατος ταξινομείται από το τύπου κυττάρου από το οποίο ξεκινά.
Το HCC είναι ο πιο συχνός τύπος, υπάρχουν όμως και σπανιότεροι τύποι καρκίνου του ήπατος.
Αυτοί είναι:

Ινωδοφυλλικό καρκίνωμα

Αγγειοσάρκωμα

Ηπατοβλάστωμα

Χολαγγειοκαρκίνωμα

Αντιμετωπιση

Η θεραπεία για το HCC καθορίζεται από το στάδιο του καρκίνου (μέγεθος και θέση του, καθώς και αν έχει εξαπλωθεί απο το σημείο που ξεκίνησε).

Συγκεκριμένα στην Ευρώπη χρησιμοποιείται η σταδιοποίηση με το σύστημα" Barcelona Clinic Liver Cancer" (BCLC) στο οποίο υπάρχουν πέντε στάδια προσδιορισμού του μεγέθους και της έκτασης του HCC που ορίζονται ως Ο, Α, Β, C και D (πιν. 1,2).

Πιν.1 Σύστημα σταδιοποίησης του ΗΚΚ από την κλινική της Βαρκελώνης (Barcelona Liver Clinic Cancer, BCLC)
Πιν. 2 Κριτήρια σταδιοποίησης για το HCC
1. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ

Δυο είναι οι τύποι χειρουργικών επεμβάσεων που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία για του HCC: εκτομή ήπατος και μεταμόσχευση ήπατος (πιν. 3).

Όσον αφορά την εκτομή, στόχος της είναι να αφαιρεθεί ο καρκίνος ώστε να τον εμποδίσει να επιστρέψει (εικ. 1). Η μέθοδος αυτή συστήνεται μόνο σε ασθενείς με νόσο σε πρώιμο στάδιο (στάδιο BCLC 0-Α) και προσφέρει τη μεγαλύτερη πιθανότητα ίασης από το HCC.

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας βοήθησε στην αντιμετώπιση του καρκίνου του ήπατος με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, όπως η λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική (εικ. 2).

Η μεταμόσχευση ήπατος επίσης συστήνεται σε ασθενείς με νόσο σε πρώιμο στάδιο, διότι μπορεί να χρειαστεί να περιμένουν μεγάλο χρονικό διάστημα ώσπου να υπάρξει διαθέσιμο κατάλληλο ήπαρ.

Εικόνα 1: Διεγχειρητική και σχηματική απεικόνιση ηπατοκυπαρικού καρκινώματος
Εικόνα 2. Λαπαροσκοπική προσέγγιση εκτομής ηπατικών όγκων σε «δύσκολες» ανατομικές περιχές του ήπατος (Sg 4a, 7,8) με διάφορες τεχνικές όπως αυτής της diamond technique,
Πιν 3. Επιλογές θεραπείας για καρκίνωμα πρώιμου σταδίου (BCLC στάδιο 0-Α)
Πιν 4. Επιλογές θεραπείας για HCC ενδιάμεσου σταδίου
Πιν 5. Επιλογές θεραπείας για BCLC στάδιο C HCC
αλλοι τυποι θεραπειας
χρησιμοποιεί θερμότητα για να καταστρέψει όγκους στο ήπαρ. Υπάρχουν δύο τρόποι: κατάλυση μέσω ραδιοσυχνοτήτων (χρησιμοποιεί ηλεκτρικό ρεύμα υψηλής συχνότητας για τη θέρμανση καρκινικών κυττάρων) και κατάλυση μέσω μικροκυμάτων (χρησιμοποιεί μικροκύματα για τη δημιουργία θερμότητας). Η μέθοδος αυτή συστήνεται σε ασθενείς με μικρούς όγκους όπου δεν είναι κατάλληλη η εκτομή.
περιλαμβάνει την έγχυση ενός χημειοθεραπευτικού φαρμάκου απευθείας στο αιμοφόρο αγγείο που τροφοδοτεί τον όγκο και στη συνέχεια διακοπή παροχής αίματος στον όγκο ώστε να μην λαμβάνει οξυγόνο και θρεπτικές ουσίες. Η θεραπεία αυτή συστήνεται σε ασθενείς του πρώιμου ή ενδιάμεσου σταδίου που δεν είναι κατάλληλοι να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση ή σε ασθενείς που θα υποβληθούν σε μεταμόσχευση.
χρησιμοποιεί ιονίζουσα ακτινοβολία για να καταστρέψει το DNA των καρκινικών κυττάρων. Οι τύποι ακτινοθεραπείας που χρησιμοποιούνται είναι: βραχυθεραπεία υψηλής δόσης, στερεοτακτική ακτινοθεραπεία και εκλεκτική εσωτερική ακτινοθεραπεία. • Στοχεύουσα θεραπεία: είναι φάρμακα που εμποδίζουν την ανάπτυξη και πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Η θεραπεία αυτή συστήνεται σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο.
θεραπεία που εμποδίζει ανασταλτικές οδούς που περιορίζουν την ανοσολογική απάντηση του σώματος στο καρκίνο, βοηθώντας στην επανενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος για την ανίχνευση και καταπολέμηση του καρκίνου. Τέτοια φάρμακα δεν έχουν εγκριθεί ακόμη στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση του HCC, αλλά αρκετά έχουν αξιολογηθεί σε κλινικές μελέτες.

Για τους ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο HCC (BCLC στάδιο D) που δεν είναι πιθανόν να ανταπεξέλθουν στις θεραπείες, συστήνεται υποστηρικτική φροντίδα. Η φροντίδα αυτή περιλαμβάνει τη διαχείριση των συμπτωμάτων του καρκίνου αλλά και των παρενεργειών της θεραπείας. Αρκετοί ασθενείς με HCC υποφέρουν από υποσιτισμό. Στη περίπτωση αυτή ένας διαιτολόγος μπορεί να τους συμβουλεύσει σχετικά με τη διατροφή τους και για τυχόν συμπληρώματα που μπορεί να προσφερθούν ώστε να αυξηθεί η πρόσληψη θερμίδων.