Χοληδοχολιθίαση

Επιδημιολογια

Η χοληδοχολιθίαση εμφανίζεται σε ποσοστό 10-15% των ασθενών που υποβάλλονται σε χολοκυστεκτομή. Η συχνότητα εμφάνισης αυξάνεται με την ηλικία. Περίπου 30-50% των ασθενών ηλικίας άνω των 70 ετών με συμπτωματική χολολιθίαση έχουν λίθους στο χοληδόχο πόρο. Οι λίθοι του χοληδόχου πόρου μπορεί να είναι μικροί ή μεγάλοι, απλοί ή πολλαπλοί. Στις Δυτικές χώρες, η συντριπτική πλειοψηφία των λίθων του χοληδόχου πόρου σχηματίζονται εντός της χοληδόχου κύστης και μεταναστεύουν μέσω του κυστικού πόρου προς τον χοληδόχο πόρο. Αυτοί ταξινομούνται ως δευτερογενείς λίθοι του χοληδόχου πόρου, σε αντίθεση με τους πρωτογενείς λίθους που σχηματίζονται στα χοληφόρα.

Συμπτωματολογια

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:

απόφραξη του χοληδόχου πόρου (μερική ή ολική)

Λίθος στον χοληδόχο πόρο

που είναι παρόμοιος με εκείνον του κολικού της χοληδόχου κύστης.

Ναυτία και εμετός

Ήπιος επιγαστρικός πόνος

ή μια ελαφρά ευαισθησία στο δεξιό άνω τεταρτημόριο της κοιλίας (υποχόνδριο).

Ελαφρός Ίκτερος

Τα συμπτώματα μπορεί επίσης να είναι διαλείποντα

Κολικοειδής πόνος και ένας παροδικός ίκτερος

που προκαλούνται από έναν λίθο που προσωρινά ενσφηνώνεται στη λήκυθο του Vater, αλλά στη συνέχεια απομακρύνεται, ενεργώντας ως μηχανισμός βαλβίδας-μπάλας.

Προοδευτικά αυξανόμενος ίκτερος

εάν οι λίθοι ενσφηνωθούν μόνιμα στην λήκυθο.

Αύξηση της χολερυθρίνης ορού, της αλκαλικής φωσφατάσης και των τρανσαμινασών

συνήθως παρατηρούνται σε ασθενείς με λίθους του χοληδόχου πόρου. Ωστόσο, περίπου στο ένα τρίτο των ασθενών με χοληδοχολιθίαση, οι εργαστηριακές εξετάσεις του ήπατος είναι φυσιολογικές.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Η εξέταση εκλογής είναι:

Υπέρηχος της άνω κοιλίας

που απεικονίζει τους λίθους στην χοληδόχο κύστη και καθορίζει το εύρος του χοληδόχου πόρου.

Μαγνητική ανάστροφη χολαγγειοπαγκρεατογραφία (MRC)

παρέχει εξαιρετικές ανατομικές λεπτομέρειες και απεικονίζει τους λίθους του χοληδόχου πόρου με υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα.

Ενδοσκοπική ανάστροφη χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP)

Η ERCP έχει το πλεονέκτημα ότι μαζί με την διάγνωση μπορεί να προσφέρει και θεραπεία.

Διαδερμική διηπατική χολαγγειογραφία (PTC)

Χρησιμοποιείται και κυρίως σε ασθενείς με πρωτογενείς λίθους.

MRI όπου φαίνεται χοληδόχος πόρος (βέλος) και με λίθους
MRCP με διατεταμένο χοληδόχο πόρο γεμάτο λίθους (βέλος)
ΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Για ασθενείς με συμπτωματική χολολιθίαση και υποψία χοληδοχολιθίασης, η ενδοσκοπική σφιγκτηροτομή με αφαίρεση των λίθων ακολουθούμενη από λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι η θεραπεία εκλογής. Σε περιπτώσεις όπου η ενδοσκοπική αφαίρεση των λίθων δεν είναι εφικτή, τότε η «κλασσική» ανοιχτή μέθοδος με διερεύνηση του χοληδόχου πόρου και αφαίρεση των λίθων. Σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, όταν οι λίθοι είναι ενσφηνωμένοι στην λήκυθο και ο χοληδόχος πόρος είναι αρκετά διατεταμένος (2cm σε διάμετρο), μια Roux-en-Y αναστόμωση του χοληδόχου πόρου με την νήστιδα ή το δωδεκαδάκτυλο αποτελούν μια αποτελεσματική εναλλακτική αντιμετώπιση.

Στους συμπτωματικούς ασθενείς η θεραπεία εκλογής είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή

Σε περιπτώσεις όπου η ενδοσκοπική αφαίρεση των λίθων δεν είναι εφικτή, τότε η «κλασσική» ανοιχτή μέθοδος με διερεύνηση του χοληδόχου πόρου και αφαίρεση των λίθων.