Αιμορροϊδοπάθεια

Επιδημιολογια

Η αιμορροϊδοπάθεια ή αιμορροΤδες όπως τις αποκαλούμε, αποτελεί την πιο κοινή ιατρική πάθηση και ταλαιπωρεί χιλιάδες ανθρώπους ετησίως. Χαρακτηρίζεται από διόγκωση των «μαξιλαριών» που βρίσκονται στον πρωκτό, δηλαδή προεξοχών του βλεννογόνου που σχηματίζεται από χαλαρό συνδετικό ιστό, λείους μυς, αρτηριακά και φλεβικά αγγεία. Για πολλούς αποτελεί μια πάθηση ταμπού κυρίως λόγω της μη σωστής πληροφόρησης. Το στρες, η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με ελάχιστη άσκηση, ο τρόπος διατροφής και η παχυσαρκία αποτελούν σημαντικούς επιβαρυντικούς παράγοντες εμφάνισης αιμορροϊδοπάθειας. Έχει υπολογιστεί ότι το 25% των Βρετανών και το 75% των Αμερικανών πολιτών θα εμφανίσουν αιμορροΤδες κάποια στιγμή στη ζωή τους. Η εμφάνιση είναι πιο συχνή σε έγκυες γυναίκες και ηλικιωμένους ενήλικες. Έχει υπολογιστεί ότι το 25% των Βρετανών και το 75% των Αμερικανών πολιτών θα εμφανίσουν αιμορροΤδες κάποια στιγμή στη ζωή τους. Η εμφάνιση είναι πιο συχνή σε έγκυες γυναίκες και ηλικιωμένους ενήλικες.

Ταξινόμηση

1ου βαθμού:

βρίσκονται στο εσωτερικό του εντέρου και δεν προβάλλουν προς τα έξω

2ου βαθμού:

ονομάζονται οι αιμορροΐδες που βγαίνουν προς τα έξω κατά την κένωση, αλλά αυτόματα επιστρέφουν μέσα στο έντερο

3ου βαθμού:

χαρακτηρίζονται οι αιμορροΐδες που κατά την κένωση βγαίνουν προς τα έξω και πρέπει μετά ο ασθενής να τις επαναφέρει δακτυλικά στο εσωτερικό του εντέρου

4ου βαθμού:

είναι οι αιμορροΐδες που μόνιμα βρίσκονται έξω και δεν ανατάσσονται

Πιθανές θέσεις ανάπτυξης αιμορροϊδικών όζων που οδηγεί στην αντίστοιχη ταξινόμηση της αιμορροϊδοπάθειας.
Συμπτωματολογία

Αιμορραγία*

(ζωηρό κόκκινο αίμα κατά την κένωση)

Πόνος στην τουαλέτα

Αίσθημα ατελούς κένωσης

Κνησμός περιπρωκτικά

*Η αιμορραγία από τον πρωκτό πρέπει πάντοτε να διερευνάται με κολονοσκόπηση

Ένα από τα πιο συχνά συμπτώματα της αιμορροϊδοπάθειας αποτελεί ο πόνος όπως και η απώλεια αίματος κατά την κένωση.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ - ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
1. ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτής της πάθησης (περίπου 90%) αντιμετωπίζεται συντηρητικά. Παρεμβάσεις με στόχο αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες καθώς και συνηθειών αφόδευσης οδηγούν σε βελτίωση των συμπτωμάτων. Μια διατροφή εμπλουτισμένη με χόρτα, λαχανικά (φυτικές ίνες), κατανάλωση πολλών υγρών καθώς και καθημερινής άσκησης βελτιώνει τα συμπτώματα και αποτρέπει την ταχεία εξέλιξη της πάθησης. Στα πλαίσια της συντηρητικής αντιμετώπισης ή λιγότερο επεμβατικής, υπάρχουν τεχνικές που πραγματοποιούνται στο ιατρείο και βοηθούν κυρίως στην προσωρινή ανακούφιση των συμπτωμάτων. Τέτοιες είναι η κρυοπηξία, η φωτοπηξία, η σκληροθεραπεία, η απολίνωση των αιμορροϊδικών όζων κ.α.

2. ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ

Βέβαια, η οριστική θεραπεία είναι η χειρουργική. Οι χειρουργικές μέθοδοι εκτομής (συμπεριλαμβανομένης της συμβατικής ανοιχτής και κλειστής αιμορροϊδεκτομής) είναι αποτελεσματικές μακροπρόθεσμα και έχουν χαμηλά ποσοστά υποτροπής. Όμως συχνά συνοδεύονται από έντονο μετεγχειρητικό πόνο και μπορεί να περιλαμβάνουν επιπλοκές όπως υπολειμματικές ραγάδες, πρωκτική ακράτεια και στένωση του πρωκτού. Επιπλέον, χρειάζεται πολύς χρόνος για να επιστρέψουν αυτοί οι ασθενείς στις συνήθεις δραστηριότητές τους, και ως εκ τούτου, υπάρχει σημαντικός κοινωνικός και οικονομικός αντίκτυπος. Για αυτό τον λόγο, αναπτύχθηκαν νεότερες τεχνικές με την χρήση laser και υπερήχων που αντιμετωπίζουν με πολύ καλά αποτελέσματα τους ασθενείς. Μέχρι στιγμής, η αξιολόγησή τους οδηγεί στο συμπέρασμα πως έχουν εξαιρετικά αποτελέσματα κυρίως σε ασθενείς με μικρότερης βαρύτητας πρόβλημα.

Τεχνικές κλασικής αιμορροϊδεκτομής:

Ανοιχτή κατά Milligan-Morgan

Κλειστή κατά Fergusson

3. Νεότερες τεχνικές για την αιμοροϊδοπάθεια:

LHP "LaserHemorrhoidoPlasty"- Αιμορροϊδοπλαστική με laser

HeLP ''Hemorrhoidal Laser Procedure"- Επέμβαση ΑιμορροΤδων με Λέιζερ

Υπέρηχοι HAL-RAR